1679 წლის დღემდე უცნობი სააღმშენებლო წარწერა სოფელ ცხრუკვეთის წმიდა მარინეს ეკლესიიდან და მისი მნიშვნელობა აბაშიძეთა ფეოდალური სახლისათვის

ანოტაცია

წინამდებარე ნაშრომში მოტანილი გვაქვს ქართულ ისტორიოგრაფიაში უცნობი 1679 წლის ცხრუკეთის სამშენებლო წარწერა, რომელშიც მოხსენიებულია გიორგი, მისი მეუღლე – მართა და მათი შვილები. ქართული ეპიგრაფიკული ძეგლების (ნავარძეთის ე. წ. „ტირისის“ ეკლესიის წარწერები) და ქართული ნარატიული წყაროების (ვახუშტი ბატონიშვილი) ურთიერთშედარების საფუძველზე ტაძრის დამაარსებელი – გიორგი ფულაბიოტი ცნობილ და გავლენიან გიორგი აბაშიძესთან გავაიგივეთ. იმერელი ფეოდალი მოღვაწეობდა XVII საუკუნის მეორე ნახევარში და XVIII საუკუნის დასაწყისში. გარდა ამისა, ჩვენ გავარკვიეთ მისი პირველი მეუღლის მართას, რომელიც ასევე უცნობი იყო ქართული საზოგადოებისთვის და ტაძრის ზეციური მფარველის, წმინდა მარინეს სახელი. წარწერის ისტორიული და წყაროთმცოდნეული ანალიზის საფუძველზე დადგინდა დედათა მონასტრის წლები (1679-1684 წლები), ასევე შევამცირეთ მისი დაკვეთით საეკლესიო ნივთის („საკოს“) შექმნის ქრონოლოგიური ჩარჩოები. მისი მესამე ქმარი გულქან ლორთქიფანიძე და მასზე ამოქარგული წარწერა და XVIII საუკუნის პირველი ნახევრის ნაცვლად 1708-1722 წლებით განვსაზღვრეთ. საბოლოოდ, მისი ბრძანებით გადაწერილი გულანის ერთ-ერთი (Q-631) გადაწერის თარიღი 1723 წლის ნაცვლად 1679-1684 წ.წ. ან 1709-1722 წლით შევცვალეთ.