სამეურნეო ყოფის ისტორიისათვის ტაო-კლარჯეთში: მესაქონლეობა და მესაქონლეთატრადიციული კულტურა

ანოტაცია

თურქეთში, მდინარე ჭოროხის აუზში მდებარე ისტორიული ქართული პროვინციების ტაოსა და კლარჯეთის ტრადიციული ფორმები სხვა ქართულ ტრადიციულ საზოგადოებებთან ერთად ვითარდებოდა და განპირობებული იყო გეოგრაფიული გარემოთი, სხვა კულტურულ ტრადიციულ მახასიათებლებთან ერთად, საკმაოდ განვითარებული ფორმებიც შეიძლება დადასტურდეს. მესაქონლეობა ტომის ცხოვრების ადრეულ პერიოდში. სოფლის მეურნეობის მრავალი ძირითადი ელემენტი შენარჩუნდა ეთნოგრაფიულ გარემოში დახურული ხეობების ხანგრძლივი შენარჩუნების, პატრიარქალური ცხოვრების წესის, თვითკმარი ბუნებრივი მეურნეობისა და ტრადიციული საშინაო მრეწველობის წყალობით. ადრეული არქეოლოგიური არტეფაქტები კავკასიისა და მცირე აზიის - ანატოლიის ტერიტორიაზე, აგრეთვე შინაური ცხოველების პალეონტოლოგიური და ოსტეოლოგიური მასალები და გვიანდელი პერიოდის სხვა ისტორიულ-ეთნოგრაფიული წყაროები პირდაპირ მიუთითებს აქ უძველესი დროიდან მესაქონლეობის მაღალ განვითარებულ დონეზე.

ტაოსა და კლარჯეთის მოსახლეობის ეკონომიკური კულტურის შესწავლისას ყურადღება უნდა მიექცეს მეურნეობის ტრადიციულ ფორმებს, რაც წარმოადგენს კვების ბანკის გამოყენებას, მომთაბარე მესაქონლეობის პირობებში ცხოველების მოშენებას, განსაკუთრებით მსხვილფეხა რქოსანს, რძის ნაწარმს და მის მეთოდებს. შენახვის, პირუტყვის დაავადებების ხალხური მკურნალობისა და სანიტარული აკრძალვების შესახებ, ამ დეტალებმა განაპირობა მესაქონლეობასთან დაკავშირებული რწმენისა და იდეების მრავალფეროვნება. ეთნოლოგია დაინტერესებულია ცხოველების სქესის და ასაკის მიხედვით დაყოფით, სოფლის მეურნეობასთან და მესაქონლეობასთან დაკავშირებული შრომითი ორგანიზაციების ფორმების შესწავლით, რძის პროდუქტების აღმნიშვნელი ტერმინოლოგიის სოციოკულტურული და ლინგვისტური ანალიზით, აღწერს სასოფლო-სამეურნეო და სოციო. -მესაქონლეობის ეკონომიკური პრობლემები, კერძოდ, ცხოველთა ვაჭრობა, ყიდვა-გაყიდვის ფორმები, განსაკუთრებით სასოფლო-სამეურნეო ტრადიციების, ეკონომიკური გარემოსა და სავაჭრო სისტემის ურთიერთობის გამო.